۱۳۹۴ مرداد ۲, جمعه

ایران- مجاهد شهيد محبوبه صفايي

يادي ازمجاهد شهيد محبوبه صفايي (ازجمله شهيدان قتل عام درسال 1367)


“...برغمي كه در طول زندانش،از سال 60 بيشترين فشارهاي جسمي و روحي را تحمل كرده بود،ولي هيچگاه خم به 
ابرو نيآورد و در اوج مهرباني وصميميت به فكر بچه هاي ديگر بود.“

محبوبه بويژه پس از انقلاب ايدئولوژيك به مدار جديدي از صلابت وجديت رسيد كه بسيار چشمگير بود. او هميشه مي گفت:“ من تازه مسعود را شناخته ام. هرچند مريم را از نزديك نمي شناسم ، اما از شدت كينه يي كه دژخيمان به او دارند مي فهمم از جنس “ مسعود“ است.“

محبوبه را دريكي از اولين روزهاي قتل عام ،همراه با تعداد ديگري از خواهران صدا زدند. آنها در بند بالاي ما بودند.ما
 از فرصت استفاده كرديم وبا گذاشتن يكنفر هوشيار در راه پله ها، از پنجره شكسته يي شروع به خداحافظي با آنان كرديم. 
وقتي محبوبه آمد، برق خاصي در چشمانش مي درخشيد. بعداز حال واحوال گفت:“ از هميشه بهترم،ديدي بالاخره به عهدمان با خدا وخلق ومسعود ومريم وفا كرديم؟ خدا را شكر تا به اين جا استوار مانديم.“

بعد، از ما خواست برايشان دعا كنيم. بعداز آنهم سفارش مادر بيمار وپيرش را كرد وگفت:“ اگر هر كدامتان زنده مانديد و به سازمان رسيديد،از قول ما بگوييد:“ تا آخرين لحظه دست از مسعود ومريم بر نمي داريم“.

مجاهد شهيد محبوبه صفايي، ديپلمه بود كه پس از 7 سال تحمل بيشترين شكنجه ها و فشارها ،درحاليكه 28 ساله سن
 داشت ، در تاريخ 28 مهرماه 1367 در اوين تيرباران شد.

برادرمجاهدش“مجيد صفايي“ نيز در 12 ارديبهشت 1366 در اوين به شهادت رسيده بود. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر